naylon

Geçen hafta çok mu yoğurt yapmışız, fazla mı süt içmişiz, bilmiyorum, Aysun the Sütçü’nün sütü yarı yolda bitiverdi. Mahalle bakkalımız günlük süt satmadığından, iki sokak ötedeki bakkala gittim. Normalde bez torbam yanımda olur. Ya da en azından evden kullanılmış poşet götürürüm; ama nasılsa unutmuşum. Sütü alırken bir yandan düşünüyordum: Şimdi bakkal kancadan gıcır bir poşet kopartacak, sonra maharetli bir üfleyişle açacak... Off! Dayanılmaz bir suçluluk duygusu!

Dünkü yazımızda karbon ayakizimizi küçültmenin basit yollarından söz etmiştik. Pasifik Okyanusu'nun ortasında iri bir ada boyutuna ulaşmış olan ve büyümeye devam eden plastik yığını umarız dehşete düşürmüştür herkesi. Bugün plastik konusuna devam ediyor ve 3 video paylaşıyoruz...

Yeni yıl, yeni hedefler belirlemek için iyi bir zaman. Bu yılki hedeflerimizden biri de karbon ayakizimizi küçültmek olsun...

Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, kısa bir süre önce, naylon poşet yerine doğada kendiliğinden yok olan biyobozunur poşetlerin kullanılması için çalışma başlatmış. Devletin çevreyi koruma konusunda hassasiyet göstermesi güzel, fakat pek çok konuda olduğu gibi, devlet desteğiyle/zoruyla bir şeyler yapmak bir yere kadar mümkün. Bana sorarsanız, ilgili düzenlemelerin yapılmasını beklemeden atacağımız bireysel adımlar çok daha önemli. Ne olabilir bu adımlar?