Birisi bize iltifat ettiğinde bazen böyle karşılık veririz: O sizin güzelliğiniz. Böylelikle bir anlamda bizi beğenen kişiye teşekkür etmiş oluruz. Bir yandan da güzelliğin görece bir kavram olduğunu bir kez daha vurgularız.
Son zamanlarda bu konuyla ilgili birkaç video/haber çıktı yoluma. Onları paylaşayım.
Bunlardan bir tanesi absürditenin sınırlarını zorluyor. Geçenlerde bir sanatçı Tumblr’da ünlü ressam Frida Kahlo’nun otoportresini rötuşlamış. Rötuşlamakla kalmamış, Kahlo’nun allığı nereye süreceğini ya da kendisine uygun ruj tonunu bilmediğini ve “perişan” durumda olduğunu söylemiş. Arkadaşları ona bir iyilik yapıp güzellik salonuna götürseler, bakın nasıl olacakmış…
Bu rötuşlu otoportreye gelen yorumlardan biri şöyle:
“Kahlo’nun kaşları ve bıyıkları, beyaz sömürgeci güzellik standartlarına karşı bir tavırdı; o tüyleri yüzünde öylece bırakıyor değildi, onları şekillendiriyor ve makyajla koyulaştırıyordu. Görünüşü kasıtlı ve güzeldi.”
Şimdi bahsedeceğim video Dove tarafından yaptırılmış. Bir hayli düşündürücü. Bence bir hayli de hüzünlü. Bir adli çizer (bu sözcüğü ben uydurmuş olabilirim, affola), hiç görmediği bir kişinin iki farklı eşkal çizimini yapıyor. Birincisi, kişinin kendi özelliklerini tarifine dayanarak; ikincisi, bir yabancının aynı kişiyi tarifine dayanarak. Bu çizimler yan yana asıldığında, bilin bakalım kim daha acımasız çıkıyor? Kişinin kendisi mi, yoksa onu tarif eden yabancı mı? Video “You are more beautiful than you think” (Zannettiğinizden daha güzelsiniz) cümlesiyle bitiyor.
Dove’un, reklamlarda, moda dergilerinde gördüğümüz kadın görüntülerinin nasıl elde edildiğini gösterdiği bu eski videoyu da görmüş olanlarınız vardır:
Bu da benzer bir diğer video: