Anasayfa / Gıda ve Sağlık / gıda / Çöpte Aşçılık

Çöpte Aşçılık

Tarlalara atılan pestisitler, suni gübreler, genetiğiyle oynanmış organizmalar… Bunlar neden yapılıyor? Çünkü dünya nüfusunu doyuracak kadar gıda yetiştiremiyoruz. Bu kimyasalları atmazsak ne kadar fire veririz, biliyor musunuz? GDO teknolojisiyle daha bol, daha dayanıklı gıda elde etmenin nesi kötü?

Bir bu görüş var… Bir de Victor Ananias’ın yaşamı boyunca savunduğu görüş: Toprak, gerçek tohum, rüzgâr, yağmur hepimize yetecek kadar bereketlidir.

(…) yediğimizin etkisi birkaç günlük, en fazla bir ömürlük. Biz yaşamak için hiçbir varlığın soyuna son vermek zorunda değiliz; gıdalarımızı aldığımız meyveler, sebzeler, bakliyatlar, tahıllar, yağlı tohumlar bir sürü tohum veriyor; bir kısmını ayırdığımızda yaşam sürekli çeşitliliği artarak devam ediyor. Çok bir müdahaleye gerek olmadan. Bize sunulanla yetindiğimiz, onu fark ettiğimiz, doğal kullanım kılavuzuna dikkat ettiğimiz sürece.

Demek ki hakkımıza düşenden fazlasına göz koymadığımız sürece dünya nüfusunu insana ve doğaya saygıdan ödün vermeden doyurmak mümkün olabilir.

Gerçekten de, yapılan bir araştırmaya göre, dünya çapında üretilen tüm gıdanın %40’ı çöpe gidiyormuş! İnanabiliyor musunuz? %40’ı! Pek çok alanda ifrada kaçan Amerikalılarsa her yıl kişi başı yetişkin bir goril ağırlığınca yiyeceği çöpe atıyormuş!

waste-diving

Foto: Waste Cooking

Tarım için çok büyük miktarlarda su, enerji ve kimyasal harcanıyor. Ürünlerin üretim, dağıtım ve çöplükte çürüme süreçleri ise sera gazlarının en önemli sorumlularından. Tarım sürdürülebilir yöntemlerle bile yapılsa, yiyeceği yemedikten sonra işin sürdürülebilir bir tarafı kalmıyor.

waste-cooking

Foto: Waste Cooking

Avusturyalı bir grup şef ve aktivist, bu soruna dikkat çekebilmek amacıyla akıl almaz bir reality show yaratmış. Program formatı şöyle: Geceleri çöp konteynerlerinden atık gıda toplanıyor (Avusturya’da organik çöpü diğer çöplerden ayırmak mecburi olduğu için, bu bir nebze daha az iğrenç bir iş), toplanan gıdalar stüdyoya götürülüp, yemek blogu yazarı ve şef Tobias Judmaier’in ellerinde enfes görünümlü tabaklar hazırlanıyor. En sonunda, hazırlanan yiyecekler umumi bir mekânda gelip geçenlerin beğenisine sunuluyor. Kimisi deneme cesaretini gösteriyor, kimisi midesi kalkıp kaçıyor. Ama herkes çöpte yatan gıda hazinesiyle ilgili bir fikir edinmiş oluyor.

Vaktiniz varsa mutlaka izleyin:

Gıdayı ziyan etmemek için ne yapabiliriz?
Alışveriş sepetinize de, tabağınıza da tüketebileceğiniz kadar gıda koyun.
Gıda maddelerini uygun koşullarda muhafaza edin.
Restoran yöneticileri, porsiyonları küçültün!
Yiyecek artıklarını gübreye dönüştürerek toprağı besleyin.

 
Kaynak:
Victor Ananias, Yaşam Dönüşümdür, sayfa 45
Charley Cameron, Inhabitat
Waste Cooking

 

Bu Yazı İlginizi Çekebilir

Birinin Çöpü Diğerinin Hazinesidir

Eşyalara ikinci, hatta üçüncü, dördüncü bir hayat verme meselesine gönülden inanıyorum, biliyorsunuz. Benim için kullanım değerini kaybetmiş bir eşyanın, henüz faydalı ömrü bitmeden çöpü boylaması fena halde yanlış geliyor. Eşe dosta verdiklerimizin, takas ettiklerimizin yanı sıra bir de bağışlayıp bir daha görmediklerimiz var. "İhtiyaç sahipleri"ne gönderdiklerimiz. Güney Afrika'da, bu tür bağışların alıcılarına alışveriş deneyimi yaşatabilmek ve seçim yapmalarını sağlayabilmek için bir uygulama başlatılmış...

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir