Çocuğunuzun Okulunda Hava Nasıl?

Şimdi okullu olduk,
Sınıfları doldurduk,
Sevinçliyiz hepimiz,
Yaşasın okulumuz!

İlkokul yıllarımızda hepimizin beynine kazınmıştır bu dizeler… Kimimizse sınıfları doldurmakla kalmamış, 30 kişilik sınıflara 40 kişi “doluşmuş,” iki kişilik sıralarda üç kişi oturmuştur. Mikroplara bayram ettirecek bir ortam…

Foto: care2

Ama o yıllarda en azından sınıfların zemini mozaik taş, duvarları kireç badanalıydı. Ahşap pencereler kapalıyken bile hava sızdırıyor, sınıf ister istemez havalanıyordu. Okulun havası mikropluysa bile sanki şimdiki kadar zehirli değildi.

Bugün öğrenciler kimyasalların tehdidi altında. Okullarımızın zeminleri PVC, duvarları sentetik çözücü içeren boyalarla kaplı. Ahşap pencerelerin yerini de PVC aldı.

Artık okullarda eskisinden çok daha fazla elektronik aygıt var. Bunlar, ağır metallerden tutun, kalıcı organik kirleticiler ve [madde tag=”F” title=”ftalat”]lara kadar pek çok zararlı kimyasal içeriyor. Elektronik aygıtlar genellikle ısındıkları için, bu kimyasallar daha da “uçucu” hale gelerek ortam havasına karışıyor. Greenpeace, 2005 yılında yayımladığı bir raporda, bu kimyasalların kısmi bir listesini vermiş.

Özetle, okullarımızın “havası bozuldu.” Peki bu, okullu çocukları nasıl etkiliyor ya da etkileyebilir? İşte okullarda bulunabilecek tehlikeli maddeler ve olası kaynakları:

Zehirli kimyasallar: Fen laboratuvarından tutun, temizlik maddesi dolaplarına kadar, okullarda pek çok zehir bulunuyor. Bunların nasıl depolandığı, kullanıldığı ve faydalı ömürlerini tamamladıklarında ne şekilde bertaraf edildikleri, okulların hava kalitesini önemli ölçüde etkiliyor. Örneğin, sınıf temizliğinde çamaşır suyu kullanılıyor mu? Sınıflarda kullanılan zamk ve boya kalemleri zehirsiz mi? Laboratuvarlarda [madde tag=”F” title=”formaldehit”], [madde tag=”K” title=”kloroform”] gibi zehirli kimyasallar var mı? Okulun, zehirli kimyasallarla ilgili izlediği prosedürler var mı?

Böcek ilacı: Pek çok okul, yılın belirli dönemlerinde ilaçlanıyor. İlaçlama hem kapalı mekânlarda, hem de okul bahçesinde yapılabiliyor. Okul, öğrencilerin bu ilaçtan etkilenmemeleri için önlem alıyor mu? İlaçlama sonrası kalıntı zehir seviyesi ölçülüyor ve rapor ediliyor mu?

Okul yemekleri: Çocuğunuz okul yemeği yiyor mu? Ya da kantinden alışveriş ediyor mu? Cevabınız evetse, bu yiyeceklerin hangi koşullarda ve hangi malzemelerle hazırlandığını, içeriklerinin ne olduğunu biliyor musunuz? Sunulan gıdalar işlenmiş mi, doğal mı? Bu soruların cevaplarına bağlı olarak, çocuğunuzun okul gıdalarından zehirli kimyasallar alıyor olması mümkün.

Küf: Akan çatı ya da su kaçıran tesisat, küf oluşması için gereken rutubetli ortama yol açabilir. Küf, küçük çocuklarda astım gelişmesine neden olabilir; astımlı hastalardaysa atakları tetikleyebilir.

Toz: Toz kendi başına zararlı olmayabilir. Hatta çocukların bağışıklık sisteminin gelişmesi için bir miktar kire ve toza maruz kalmalarının gerekli olduğu düşünülür. Ancak toz, aynı zamanda toz akarlarının da üremesine yol açar. Bunlar da astım ataklarına ve diğer alerjik tepkilere yol açabilir.

Kaynak:
Moms Clean Air Force